پانزدهم فروردين ماه سال 1332 از خانه محقر و کوچک آقاي حاج غلامحسین متوسليان در محله امامزاده سید اسماعيل تهران صداي هلهله و شادي به آسمان بلند شد، گريه کودکانه احمد با شنيدن اذان محمدي آرام گرفت .هنوز کودکي بيش نبود که بيماري قلبي او را به اتاق عمل کشاند، او بعد از بهبودي نسبي به مدرسه رفت و ضمن آموختن علم ،پدر را در جهت تأمين معاش خانواده ياري رساند. در سن 10 سالگي کشتار بي‌رحمانه مردم را در 15 خرداد سال 1342 مشاهده کرد.و از همان زمان با خود عهد بست تا برپايي عدل و داد ياور خميني کبير (ره)باشد، تکثير اعلاميه‌هاي امام (ره) از جمله اقدامات او در مبارزه با رژيم بود، متوسليان در سال 1351 موفق به اخذ مدرک ديپلم فني گشت.سپس به خدمت سربازي رفت و با درجه گروهبان دومي در دسته سازماني فرمانده تانک به شهر سر پل ذهاب اعزام شد، بعد از اتمام خدمت سربازي در يک شرکت تأسيسات فني کارش را آغاز نمود . سال 1354 فعاليت‌هاي سياسي خود را گسترش داد و در بهار همان سال به بهانه مأموريت شغلي به عنوان کارگر برق به خرم‌آباد رفت ،اما مأمورين در اين شهر متوجه فعاليت‌هاي او شده و او را در پانزدهم شهريور ماه هنگام تکثير اعلاميه دستگير نمودند.50 روز شکنجه در زندان مخوف فلک الافلاک، احمد را ضعيف و رنجور نمود ،اما از پاي ننشست .در پائيز سال 1357 در پي اوج‌گيري اعتراضات مردمي آزاد شد و مسئوليت تظاهرات و اعتراضات محله‌هاي جنوب شهر تهران را پذيرفت، بعد از پيروزي انقلاب به همراه ديگر سربازان امام در برپائي کميته انقلاب اسلامي و سپاه پاسداران نقش عمده‌اي ايفا کرد.با آغاز غائله کردستان به آنجا رفت و ابتدا شهر بوکان را از حضور ضد انقلاب خالي نمود، سپس شهرهاي مهاباد، سقز، بانه و مرزهاي غربي ايران را پاکسازي نمود.مردم در اين زمان او را اسد کردستان و يل کردستان مي‌ناميدند. با آزادسازي سنندج و مريوان، احمد يکه تاز ارتفاعات کردستان گشت. او بعد از انجام عمليات غرورآفرين محمد رسول‌الله (ص) و بازگشت از سفر حج ،تيپ 27 محمدرسول‌الله را تشکيل داد و در سوم خرداد ماه سال 1361 ،ساعت 11 صبح به همراه افراد تحت امرش قدم به خاک خونين خرمشهر نهاد. عمليات پيروزي فتح‌المبين و بيت‌المقدس از ديگر افتخارات حاج احمد متوسليان در طول سالهاي دفاع مقدس بود. او در همين زمان همراه دوستانش به لبنان رفت، در روز چهاردهم تيرماه سال 1361 به همراه سه تن از همرزمانش به سمت بيروت حرکت کرد ولي در هنگام ورود به شهر درمقابل ايست و بازرسي توسط مزدوران حزب فالانژ علي‌رغم مصونيت ديپلماتيک دستگير شدند. ديگر هيچ‌کس آن قامت رشيد و آن چهره پر صلابت جبهه‌ها را نديد.
پانزدهم فروردين ماه سال 1332 از خانه محقر و کوچک آقاي حاج غلامحسین متوسليان در محله امامزاده سید اسماعيل تهران صداي هلهله و شادي به آسمان بلند شد، گريه کودکانه احمد با شنيدن اذان محمدي آرام گرفت .هنوز کودکي بيش نبود که بيماري قلبي او را به اتاق عمل کشاند، او بعد از بهبودي نسبي به مدرسه رفت و ضمن آموختن علم ،پدر را در جهت تأمين معاش خانواده ياري رساند. در سن 10 سالگي کشتار بي‌رحمانه مردم را در 15 خرداد سال 1342 مشاهده کرد.و از همان زمان با خود عهد بست تا برپايي عدل و داد ياور خميني کبير (ره)باشد، تکثير اعلاميه‌هاي امام (ره) از جمله اقدامات او در مبارزه با رژيم بود، متوسليان در سال 1351 موفق به اخذ مدرک ديپلم فني گشت.سپس به خدمت سربازي رفت و با درجه گروهبان دومي در دسته سازماني فرمانده تانک به شهر سر پل ذهاب اعزام شد، بعد از اتمام خدمت سربازي در يک شرکت تأسيسات فني کارش را آغاز نمود . سال 1354 فعاليت‌هاي سياسي خود را گسترش داد و در بهار همان سال به بهانه مأموريت شغلي به عنوان کارگر برق به خرم‌آباد رفت ،اما مأمورين در اين شهر متوجه فعاليت‌هاي او شده و او را در پانزدهم شهريور ماه هنگام تکثير اعلاميه دستگير نمودند.50 روز شکنجه در زندان مخوف فلک الافلاک، احمد را ضعيف و رنجور نمود ،اما از پاي ننشست .در پائيز سال 1357 در پي اوج‌گيري اعتراضات مردمي آزاد شد و مسئوليت تظاهرات و اعتراضات محله‌هاي جنوب شهر تهران را پذيرفت، بعد از پيروزي انقلاب به همراه ديگر سربازان امام در برپائي کميته انقلاب اسلامي و سپاه پاسداران نقش عمده‌اي ايفا کرد.با آغاز غائله کردستان به آنجا رفت و ابتدا شهر بوکان را از حضور ضد انقلاب خالي نمود، سپس شهرهاي مهاباد، سقز، بانه و مرزهاي غربي ايران را پاکسازي نمود.مردم در اين زمان او را اسد کردستان و يل کردستان مي‌ناميدند. با آزادسازي سنندج و مريوان، احمد يکه تاز ارتفاعات کردستان گشت. او بعد از انجام عمليات غرورآفرين محمد رسول‌الله (ص) و بازگشت از سفر حج ،تيپ 27 محمدرسول‌الله را تشکيل داد و در سوم خرداد ماه سال 1361 ،ساعت 11 صبح به همراه افراد تحت امرش قدم به خاک خونين خرمشهر نهاد. عمليات پيروزي فتح‌المبين و بيت‌المقدس از ديگر افتخارات حاج احمد متوسليان در طول سالهاي دفاع مقدس بود. او در همين زمان همراه دوستانش به لبنان رفت، در روز چهاردهم تيرماه سال 1361 به همراه سه تن از همرزمانش به سمت بيروت حرکت کرد ولي در هنگام ورود به شهر درمقابل ايست و بازرسي توسط مزدوران حزب فالانژ علي‌رغم مصونيت ديپلماتيک دستگير شدند. ديگر هيچ‌کس آن قامت رشيد و آن چهره پر صلابت جبهه‌ها را نديد.